DİJİTAL EMPATİ ARAYIŞI
I. SANAL ÂLEMDE BİR NİHAL
Ekranlar soğuk, ruhlar ıssız...
Nihal'im, senin sesin uzaklarda kalmış,
Mesajlarımız uçsuz bucaksız bir boşlukta,
"Online" yazıyor ama yürekler "offline".
II. GECİKEN MESAJIN METAFİZİĞİ
Her "geç cevap", bir kalbe vurulan pranga...
Zamanın dilinden anlamayan bu dijital çağ,
Nihal'im, senin gülüşünü beklerken,
WhatsApp'ın mavi tik'i içimi yakıyor.
III. EMOJİLERLE DUA ETMEK
Gönderdiğin kalp emojisi,
Belki de gönlümde açan tek çiçek...
Ama sen hangi duyguyla attın onu?
"Gülücük" müydü, yoksa "üzgün" mü?
Nihal'im, emoji değil, gözlerinin dili gerek bana!
IV. DİJİTAL VUSLAT ARZUSU
Wi-Fi bağlantısı kadar hızlı olmalıydı sevgimiz,
Ama senin cevabın "yükleniyor"...
Nihal'im, bu sanal âlemde,
Asıl aşk, bir "şifre" kadar yakın,
Bir "dosya boyutu" kadar uzak.
V. KALBİN Wİ-Fİ'Sİ
Nihal'im, senin kalbinin şifresini unuttum galiba...
"Bağlan" butonuna basıyorum,
Ama "erişim reddedildi" yazıyor.
Oysa tasavvufta aşk, kablosuz bağlantıydı;
Gönülden gönüle, şifresiz...
VI. DİJİTAL SEMÂ
Dönen dönsün, ben dönmezem...
Dönenler "instagram story"leri olsun!
Nihal'im, seninle bir "online semâ" kuralım,
Kalplerimiz aynı anda "like"lansın!
VII. SON BİLDİRİM
Nihal'im,
Artık "bildirimlerini" kapatıyorum...
Çünkü gerçek aşk,
Push bildirimle değil,
Gözlerinin içine bakarak yaşanır.
Dijital âlemde kaybolmuş ruhuma,
Senin sesin kıble olsun!
DİJİTAL VUSLATIN SIRRI
*"Ey Nihal!
Bizim aşkımız;
Wi-Fi şifresi gibi karmaşık,
Ekran parlaklığı gibi soluk,
Ama kalbin titreşimi gibi gerçek olsun.
Dijital çağda kaybettiğimiz o insanlık;
Senin bana geç yazdığın o mesajda,
Belki de 'özür dilerim' yerine
Attığın bir sarılma emojisinde saklı..."_
Kayıt Tarihi : 24.7.2025 11:06:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!