Günaydın İstanbul

bir gökçe çiçek
bir gök rengi mavi
bir takvim semavi
düşürdü ayaza filizlerimi
ve yarısı gitti ömrün

(ölüm müdür yaşamı böyle sevdiren
yoksa doyasıya yaşayamamak mı
ölüme koşarcasına götüren)

ey hayat
hadi sun gözlerimin yoksunluğuna
bir doyumluk gülüşünü ki
bitsin sabrın müebbedi kirpiklerimde

bilirim
molası yoktur hayatın
nice rüzgarlara tuzaklara rağmen
kanat çırpmak yönsüz zamanlara
ne gün ki biter suskun çığlıklarımız
işte o gün başlar ağıtları
en soylu şiirlerin şarkıların

İşte
yine esiyor
hırçın hırçın poyraz rüzgarı
üşümüş kadın yüzümle seyrediyorum
uykusundan uyanan Marmara’yı

derinden bir sızı gibi
geçip giderken yorgun Ada Vapuru
vefalı bir dost gibi
sitemsiz selamlıyor martıları

Günaydın İstanbul…!

Figen YARAR

(Adalı)

09-12-2011

Adatepe-İstanbul