Yine Camda gözlerin.. Sabahın ilk ışıklarından bu yana
Yine aynı şeyi yapıyorsun
Hüzünlü bir bekleyişin cama yansıdığı şu bakış..
Kimsesiz, Çaresiz, Güçsüz
Camı varlığından utandırırcasına,
Merakımı mazur gör,
Her sabah seni böyle görmek düşündürüyor beni..
Her sabah cama yansıyan o mizacında
Devam ediyor sanki gecenin mesaisi..
Anlaşılan sabahın kendisi geç kalmış yine vardiya ya
Bilmiyorum neden, kimden kalma bu ahval
Ne Eş dost var geride, Nede evlat arzuhal
Varsa bir evlat değerinde, Gökyüzünde ki şu hilal..
Bir toruna eşdeğer mi yerde ki karıncalar?
Halin mısır harabelerinden de harap ihtiyar..
Bıçak açmaz ağzını, Gözlerin bir roma kitabesi gibiyken
Kulakların duymaz seslenişimi,
hiç yorulmuyorsun titrek bedeninle ufku izlemekten
Doğa bile kabullenmez varlığını, Bu düşünce kirliliğinden
Şair bile utanır bu hali telaffuz etmekten
Söyle be ihtiyar..
Bir evlat nasıl utanmasın seni terk etmekten..
Kırma düşlerini ama ihtiyar..
Hepimiz zamanın amansız yolcularıyız..
Gizle ne kadar hüznün varsa, Kirletme yaşlılığı
Vakti gelince bir bakmışsın, Aynı duraktayız..
Kayıt Tarihi : 30.12.2013 13:00:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Serhat Cat](https://www.antoloji.com/i/siir/2013/12/30/gunaydin-ihtiyar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!