Sabahın ilk ışıkları dolmuştu odama
Ne garip içimdeki hüzünü,koymuştum raflarımın arasındakı küflü sandığa,
Rüyamda kanatlanan melekler
Geçmişteki gölgesinden ders aldığım zamandan
bir parça çalmıştı belki de;
Karanlıktan savrulan aydınlığa kavusmayı bekleyen yamaçlardan
Dedimki; günaydın güneş içimi ısıtan,benı mucizelere kavusturan,gözüm gıbı sakındığım yalnızlığım gözün aydın,
Artık sende yerıne kavusacak yeni bir çağ atlayacaksın
belki bugün belki yarın...
Kayıt Tarihi : 18.1.2010 18:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!