Günaydın Anneciğim

Cennetim Ve Meleğim

GÜNAYDIN ANNECİĞİM..
Sabah güme doğan bir güneş tatlı mı tatlı bir melekti bana bunu söyleyen.Kulağıma fısıldamıştı ‘’Babam Nerde Anne’..Cevabı vardı elbet sorduğu sorunun sadece nasıl denir bilemiyordum..Anlayabilir mi idi bu melek baban CENNETTE desem.Gökyüzünde desem.Gitti ama gelemez desem.Buruktu şimdi içim kan revan gözlerimden boşalıverdi yaşlar.Görmesin diye meleğim sakladım.

Arkama sakladığım acılarımı alarak,görmesin diye sızlanarak,endişe içinde oynayan meleğime baktım.Canım istemdi bir söz bir cümle kurmak dahi.Ne denirdi nerden başlanırdı ki; durdu kelimelerim boğazımda bir yumruk BABAN GİTTİ MELEĞİM…

Saçları dalgalanıyordu acının yüzüne çarparak
Bir çocuk tenine dokunuyordu göz yaşı ağlayarak
Tebessümü yüzüne acıyı yüreğine ellerini annesine katarak
Cennet nerde diye soruyordu her gördüğüne bağırarak

Yolculuk dedi kimi sıkılarak acıyarak
Kimi gözyaşlarını sildi mendilinde susarak
Kimi acımasız sorgusuz sualsiz kovarak
Yeşil gözlerinde o çaresizliğin elleri can yakarak
‘’Babam Nerde’’ANNE…

Keşke diyebilseydi GİTTİ
Keşke anlatabilseydi CENNETİ

Keşke gösterebilseydi MELEKLERİ
Canım kızım sus ne olur diyebildi

Elma şekeri alınmayalı uzun zaman olmuştu küçüğe.Melek olmayı diliyordu her gece dualarında melek olup görmek babasını.Cenneti düşlüyordu her gece gidebilmeyi diliyordu onun cennetinde bir tek babası vardı.Ben hiç gelin olmayacağım diyordu annesine hiç çocuğum olmayacak hiç babası gitmeyecek.

Susmakla yetiniyordu anne ne diyebilirdi ki meleğine.Sözler yeter mi idi dilemeye acısını nedensiz gidişleri.Ardında bir her sabah kapıda her gece pencerede bekleyen meleğine cenneti.

Kimler gitmedi ki doğan gün kimleri almadı ki
Karanlığa mahkumken geceler her sabah ağıtlara uyanmadı mı
Şehirler ışıklarını yaktığında nice ağıtlar yükselme dimi arşa
Her ölüm bir doğummuş oysa her gidenin ardından
Bir yenisi gelirmiş ya….

Suskun gözler ağlayan düşler umudun tükenişleri yarınlara
Küçüğüm ne olur ağlama yosun gözlerinden denizlerini sustur

Kanıyor bir yerlerde bir acı
Diller susuyor ölü
Gözler kör belli
Acı otağ kurmuş
Küçüğüm ne olur artık sorma
Acıyor içi annenin de
BABANI BENDE ÇOK ÖZLEDİM….