Günaydın Şiiri - Deral Baran

günaydın,
oysa yeni başlamıştı
kayıtlar
sorgucularım sıramı beklemeden
yureğimin titrekliğini anlamışlardı
ne zaman elimi sol göğsüme atsam
sen vardın
oda karanlık bir dehlize açılıyordu
sorgucular beni
bende seni bekliyordum
umutsuzca
ne vakit suçsuzluğumu
anlayacaklardı
ben loş bir lambanın altındayım
sol göğsümde sen
insan olmanın cezası
bu olmamalıydı diye düşünüyorum
düşünde ben mi vardım bilinmez
kayıtlar yeni başlamıştı
sırada ben yoktum
sırada sen yoktun
sıralar ikiye ayrılmıştı
biz ve onlar
kimbilir kaç kere yanyana çarpışmıştık
cephenin ön safında
aslında hepimiz birdik
bizi biz ve onlar diye ayırmışlardı
sogucular sıra mı beklemeden
karar vermişlerdi
ve kayıtlara şöyle bir not düşülmüş
bizde böyle bir kayıt yok