Yüreğim çarpıyor sen gelince aklıma
Sesin kulaklarımda mûsikî
Gözlerimde hayâlin bir bûse sanki
Sensiz gecelerde yine uykum firarî
Kaç gece geçti sensiz
Nerdesin ey sevgili! ...
Sen o ki varlığınla insanları büyüleyen
Sen ki yere göğe sığmayan
Hep kalp lerde taşınan
Keskin ateşinle yürekleri dağlayan
Kimi zaman insanın canına can katan
Kimi zaman canından can alan
Hani bir gün birini seversin ya deliler gibi
Sonra ayrılır senden hiç sebep gözetmeden
Sen de ardından göz yaşı dökersin için için
Özlemeye başlarsın yavaş yavaş
Sonra özlemlerine hakim olamazsın
Huzursuzluk çöker içine,
Bu akşam seni düşünüyorum
Yalnız odamda, gözlerim kapalı
Hayalinle hayalimi
Buluşturuyorum durmadan
Isınmak için...
Ey! ulu İstanbul, sana sesleniyorum sana...
Şehirlerin şehri güzel İstanbul, yüce İstanbul..
Seninle bütünleşen Türkiye’m...
Öyle bir elbise var ki sende tam yetmiş iki renk...
Renk, renk dalga, dalga..
Olumlu ve olumsuzları bir arada barındıran,
Ne denizde bir gemi
Ne gök yüzünde bir martı
Görümüyor görünmüyor
Giden sevgilinin ardından
Kaybolmuş güneşin ateşi
Sevdim seni kitapsız...
Yaktım beni zamansız..
Söyle, söyle insafsız...
Mutlumusun sen yalnız...
Sen benim hiç bir şeyimsin
Yada çok şeyim...
Derdim, kederim, hüznüm,
Huzurum, neşem mutluluğumsun..
Yada manyakça sevdiğim, sevgilimsin.
Uğruna bile göze aldığım ecelimsin.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!