Geceye yağmur düşüyor,zafer çığlıklarıyla,
Meleklerim günahlarımı gömüyor,
Yıldırım,arzuladığı karanlığı söküp atıyor,
Bense gülmeyi tekrar öğreniyorum,
henüz toprak kokan havayı içime yudumlayarak,
Yağmur damlaları kavga ediyor;
içimizde kim günahsızsa ilk o düşecek…
Bense ağlamayı tekrar öğreneceğim bir çocuk kadar günahsız,
sakinleşince hava…
Kayıt Tarihi : 6.1.2011 01:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!