Ben ölünce iki melek geldi,
Kabrimi ziyarete..
İşlediğim günahlardan sordular bana
En büyük günahın ne?
Cevap zordu o kadar günah arasında,
Suskun kaldım...
Dediler ki bana son aşkın en büyük günahındır,
Kansere yakalanmış aşka tutuldun..
Başladım sözlerime...
Net konuştum onlarla,
Kovulmuş şeytanın elinden,
Azabı dünyada çekmekte olan aşkı kurtardım...
Günahına girerek aşkın günahlarını aldım,
Yüklenmiş bir seyyah oldum hayat yolunda,
Yüküm ağırdı bir o kadar da hafif...
Akışına bıraktım mutlu olmasını sağladım,
Öleceğini bilerek koynuma aldım,
Öldüğünde ise toprağa bıraktım...
Onun için kopardığım gül solduğunda,
Yaptığım gibi toprağa bıraktım..
Bir gamlı yürek,acısı büyük,
Günahları üstüme alarak,
Günahsız bir aşkı toprağa gömdüm...
Meleklerden biri çekti gitti dönmemek üzere,
Diğeri ise ağladı hıçkırıklara boğulurcasına,
Dedi ki bana;
Yüklendiğin günahları bana ver,
Günahsız aşk ı sende yakala,
Sonsuzluk adı verilen bu rüya da...
Fırat ERGÜVEN.
Fırat ErgüvenKayıt Tarihi : 4.2.2009 04:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!