Umutları sisli,gözleri günaha kavisli
Öyle gidiyor yaşıyordu ki insan;
Ne bir yakınlık gördü ne de kendi yaklaştı,
Durdu, kendince birden hırçınlaştı bu insan.
Tövbe dedi hıçkırıkları peşinden,
Günahkârlara bağırdı kainatsızlar diye.
Beni görünce kaçma ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Devamını Oku
Ceylan ben seni vuramam
Saklananıp beni süzme ne olur
Ceylan ben seni vuramam
Tenhalarda bir gölgeyim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta