Sensizliğin kara bulutları çöktü üstüme
Omuzlarımda kimsesizlik yükü taşıyorum
Kah gün doğacak diyorum temmuz güneşinde
Kah öleceğim diyorum hayatın baharında…
Heyulalar med-cezrinde dolaşmadayım
Kırık bir yelkenli ve bozuk bir pusula ile
Tam haykıracakken işte umut sahilleri diye
Yeis kayalarına çarpıyor umutlarım
Şimdi karşıma çıkar diyorum bazen, şu köşede
Bazen hiç çıkmayacak diyorum yoluma
Renkler bulanık berrak bir görüntü yok ufukta
Umutlarım bile sim siyah tüllere bürünmüş sanki
Oysa ak kanatlı kelebektir umutlar kurtarır çileden beni
İşte bu halet-i ruhiye ile namazda
Gözlerden sicim sicim yaş akar ya
Yelkeni kırık pusulası bozuk gemiye, bana
Sen insaf eyle! …
Liyakatimin üstünü bin kez çizmiş olsan da
Ey kerim, kerem etmez misin kalbime, imanıma
Ve ey kerimin sevgilisi sen bari lütfeyle
Rüyama gir bir kere bir an-ı seyyale
O an can vereyim ne olur kabul eyle, lütfeyle! ...
ARALIK 2010
Refik YıldızKayıt Tarihi : 2.1.2011 23:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!