Konuşuyorum,
dudaksız,
anlamsız konuşuyorum.
Kelimeler kendilerini bana vermiyor artık.
Zaten dilim eskimiş,
sözlerim artık antikleşmiş.
Ellerimle ektiğim sözler,
güneşsiz,
susuz,
bakımsız kalmış.
Lanetli dudaklarım...
konuşmak bana günah.
Ama genede konuşuyorum.
Günahkârım.
(Kopenhag - 18/01/2010)
(Siir farsçadan çeviridir - çeviren Tolga Madan)
Kayıt Tarihi : 27.1.2010 13:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (3)