font face='Comic Sans MS' color='black' size='0,5'
Ben ne “usta şairlik”, ne şöhret peşindeyim
Sonsuzluğa seslendim, türkü yaktım kimse yok.
Şeytanın peşindeyim, meleğin düşündeyim.
Uyandırmaz yâr beni, yardan aktım kimse yok.
Gökyüzünde şenlik var, yer yüzünde temaşa
İnsanlar memnun değil, mutlu değiller hâşâ
Barış kurban edilir eli kanlı savaşa
Yıldızlarda bir elim, çengel taktım kimse yok.
Ne sevdalar tanıdım, hepsi gönle gam eker
Niyaz ile yalvardım, çağırdım teker teker
Seslendim aldırmazsın, gönül naçar, dert çeker
Aşkına duçar oldum, “ben”den bıktım kimse yok.
Yüce divan önünde kalabalık kasaba
'Günahkâr kalk ayağa ve hazır ol hesaba'
Dilim tutuldu birden, anlattım kaba saba
Bir ben çıkmışım öne, geri baktım kimse yok.
04.07.2005 Saat: 00.15
Zülfikar Yapar KaleliKayıt Tarihi : 4.7.2005 00:29:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Zülfikar Yapar Kaleli](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/07/04/gunahkar-kalk-ayaga.jpg)
' Karanlık aydınlıktan Yalan doğrudan kaçar güneşte yalnıdır ama etrafa ışık saçar üzülme doğruların kaderidir bu yalnızlık kargalar sürü ile kartallar yalnız uçar...'
malesef ki dürürst olduğunda insan gibi insan olmaya çalıştığında hep hüsrana uğruyorsun.... şayet kişiden kişiye değişiyor ama doğruların yalnızlığı % 97 - % 98 diyebiliriz....
dürürstlüğün zorluğunu anlattığına inandığım şiirin yine harika olmuş babacım bu kadar güzel anlatımları birgün bende yapabilecekmiyim acaba....ama ben babamın kızıyım....yüreğine sağlık babacım....dualar....gönüller yüreğinle bir....
kızın
sakine aydın
Zaman öyle zamanki namertele el açılan
Zaman öyle zamanki insanlıktan çıkan
Zaman zamanı anlayamaz herkim buldum derse yalan
Zaman ancak yaşanır geri dönüp bakman yalan
Hülya Karaca
tebrikler
Gerçek san'atkârların, unutulup kendi dünyalarına çekildiği ve meydanların 'Televole'cilere kaldığı günümüzde, kinyesiyle,
gerçekçiliğile, taşlamasıyla çok yerinde bir şiir kaleme almışsınız..
Sokakda rastladığımız her dört kişiden birinin şair, birinin aydın,birinin sanatçı, birinin de, ya Leylâ ya Mecnûn olduğu gerçeğinden eğer bakarsak, sıradan halkın kayıp olduğu ve ülke insanımın büyük bir aşama içinde olduğunu ( ! ) görmek gerçekten mutluluk verici :)...
Saygılar sunuyorum.
TÜM YORUMLAR (6)