Günahkar Şiiri - Mehmet Özcan Yasdıbaş

GÜNAHKAR

Buhranlara düşerek
Yok oluyorum günahlarım içinde
Ellerim semaya
Utana utana kalkarken
Bir yudum ferahlık diliyorum
Kör kuyularda heba ettiğim gençlik,
Viran olan gönül bağım....
Elde kalan; günahlarım
Ona da sevaplarım denk mi bilemem

Söyle bana ey günahkar vücut
Sen mi kirlisin, ruhum mu
Aydınlanacak olan ben miyim,bedenim mi?

Affı sonsuz olan Rabb’im
Kıyamete dek bu mu hicranım.
Tamam, pişmanım
Yeter ki bir ümit ile can vereyim

Cennet değil, haşa, isterim
Ama oraya girmek için
Yüz bulamam....
Günahlarım sayılamaz, belki
Cehennemin bir odunu da benim.