Günahkar Şiiri - Muzaffer Köndel

İkimiz de düştük aşk tuzağına,
Ne ben bir günahım, ne sen günahkar.
Adımız sarıldı dert yumağına,
Sarıp sarmalayan eller günahkar.

Gökler taşıyamaz böyle bir ahı,
Gece ardı sıra gelen sabahı,
İki kaş arası o kıblegahı,
Unutup da giden diller günahkar.

İnsanız mayamız kara topraktan,
Görür ders almayız kuru yapraktan,
Bulup getirmezse arka sokaktan,
Yari getirmeyen yollar günahkar.

Elim yetmez yare haber salayım,
Satılmaz ki derman, bir yük alayım,
Ülfet et kalbinde rehin kalayım,
Rüzgar da savrulan küller günahkar.

Zarfa yapışmayan pullar günahkar.
Unutup da giden diller günahkar.
Yari getirmeyen yollar günahkar.