Günahkâr Şiiri - Muhammed Türe

Ben günâhkârdan günahkâr yok cihânda doğrusu
Kalbime zift dökmüşüm kaplanmış Allâh korkusu

Rahmetinden Rabbimin kaçtım da kaçtım durmadım
Avladı sonra beni şeytânların şer ordusu

Hep direndim her savaşta nefse pes etsin diye
Etti mağlûp her defâda attı da bir pis pusu

Eyledim tevbe huzûra vardım amma ne yazık
Dil konuşmaktan usanmaz ezber etmez hiç "sus"u

Bir ateş bir su temizler nerde olsa bir kiri
Ateşi söndür de doldur gözlere binlerce su

Sen sığın Hilmî ateşten Rabbine kıl ma'ruzât
Kim ederse tevbesin ol verdi affın muştusu

Vezin: fâilâtün/fâilâtün/fâilâtün/fâilün