İçimde yakılı kıvılcım taşı
Alev aldı en sonunda
Sargı bezi etkili olamıyor artık
Temizlemiyor derin yaraları
Kusmak istiyorum istemlice ama,
Onu bile becerecek hali yok bedenin
Kırık dökük öylece sıvılaşıyorum istemsizce
Erimek için günler boş zamanı kovalıyor, kovalıyor, kovalıyor
Kıvılcım taşı eritiyor o zaman da bedenimi sadece
Sevgililer sürekli ayrılıyor,
Bedenimin erimeye meyilli kalan kesiminde
Dökük bir bina depremi yaşıyor sanki
Daha ne kadar kötü olabilir ki
Geriye kalan toz zerresinde derken;
Daha da kötü oluyor anasını s...
Sevgililer eskidi
Pembe hayallerle dolu evrenin tozlu raflarında
Sevgi maviydi oysa
Gökyüzünü okyanusa bağlayan ufuk çizgisinde...
Ben mi çok kötüyüm Tanrı,
Yoksa sen mi zevk alıyorsun,
Acı çeken bedenimi izlemekten.
Kim günahkar...
Ferman Sızlanan
Kayıt Tarihi : 12.6.2017 18:44:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ferman Sızlanan](https://www.antoloji.com/i/siir/2017/06/12/gunahkar-100.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!