Günahına Ağlayan - Katre

Fark edenler görenler, görenleri göreyim
Susun be dürtülerim kahrolası ben neyim
Sen ben yok biz var dinde
Ödünç yok hak indinde

Kafam dolu kafam boş yatıyorum ayakta
Şehir yorgun ben bitkin irşatça uyumakta
Yağmur kesik su demde
Tepem gezer ensemde

Mısraların düşüşü rüya mevta gecemde
Yalnızlık ataşları irfan bilmez hecemde
İlmek ilmek desem de
Yok yok hadi be sende

Yârim kimdir dostum kim kim müebbet kimler hür
Hem güzellik büyüklük esmasında tekebbür
Akli putundan inde
Tevazua bin dinde

Göz kulak organlarım her şey verene ayan
Çok şey bırakıp gitti “başkasına ağlayan”
Urfa Isparta Van’da
Belki ulu divanda