Günahımsın Şiiri - Erdal Tuna

Rüzgarlarla getirdiğin bulut mu elindeki
Yine ağlayarak mı doğacak sonbahar güneşi
Söyle yar, neden?
Temmuz ortasında, Aralık endişesi
Unutma fırtına koptuğunda batar gemi
Ve kurşun çıktığında namludan, bilmez vuracağı hedefi
Dur, gitmenin günü değil şimdi

Zamana atılan kör düğümdür anılar
Geçer sonradan, içindeki çözmek hevesi
Her batışında doğacağını vaat eden güneşin ardından
Söyle neden takıldı diline bu gitmek kelimesi
Ve dünden bugüne taşıdığımız
Yarının umutlarından başka ne ki
Dur gitmenin günü değil şimdi

Ateşe atılmış zamandır mazi
Dünlere yanarken sen bugün
Yarın,bu günü de dün etmeyecek misin ki
Bir zamanlar mum yanarken elinde
Düştüğünde karanlığa bulabilecek misin güneşi
Ve körler için karanlıkta yoktur bil ki
Dur gitmenin günü değil şimdi

Oysa ki ben her şeye rağmen
Seni unutmam için vurduğun tokadı bile
Öyle sevdim ki.
Ağaç bilmez yağmurun kırdığı dal için
Teşekkür mü, yoksa sitem mi etmeli
Hem vurgun yiyen dalgıcın dermanı
Yine denizde değil mi
Dur gitmenin günü değil şimdi

Gidiyorsan da bil!
Günahımsın, sevabım kadar sevdim seni