çıktın yine sepya rengi sığınakların içinden
itilmiş…tozlanmış…buruşmuş
iliğime kadar tutuştuğum sözlerin
ve gözlerin ateşten fırlamış…ellerimde
yanık kokusunda sevişmelerin
kaybolduğumuz titreyişlerinde
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
