Günahım Olsa Da Yalnızlık

çıktın yine sepya rengi sığınakların içinden
itilmiş…tozlanmış…buruşmuş
iliğime kadar tutuştuğum sözlerin
ve gözlerin ateşten fırlamış…ellerimde

yanık kokusunda sevişmelerin
kaybolduğumuz titreyişlerinde
serildi ayaklarımın altına özlemlerim
karanlığında sensiz ve sessiz gecelerin
eridim kayan yıldızın ardından

dilime sürülen zehrinde ayrılığın
önüme düşen bilinmezliğinde yolların
ayrılmıştı hayatlar...şimdi yalnızlığımla kol kolayım
günahını vurdu aşk bana…içimde depremler

yine de…bıkmadan…yılmadan
bilerek ulaşacağımı güneşe…ışığına sevdanın
hasret gecemi deliye boyasa da
yorulmak nedir bilmeyen adımlarla…yollardayım

yaşadıkça yürek sevgiyi en derinde
silinmez aşkın izleri…silemez hiç kimse
sürer inatla…sabırla…yeniden yanar ateş
hem…seviştin mi yirmi dört saat sevişeceksin

gidenlerin ardından yakılan ağıtların sonrasına konmayan noktadan süzülür ilk kıvılcım
yeniden yanarsın

18.12.2006

Atilla Güler