Uçuq ev tək çökənmişəm,
Gözdən qan-yaş tökənmişəm.
Mən bitmişəm, tükənmişəm
Ana, mənim günahım nə.
Bu dünyanın işi zordu,
Dəli sevda məni sordu.
Taleyimin gözü kordu,
Ana, mənim günahım nə.
Aydın səmam duman oldu,
Ümidlərim güman oldu.
Dərd şilləsi yaman oldu,
Ana, mənim günahım nə.
Kədərimi çəpəri yox,
Ürəyimin təpəri yox.
Sənsizliyin səfəri yox,
Ana, mənim günahım nə.
Əlli ilə çatır yaşım,
Bəyazlaşıb artıq başım.
Çoxlarıyçun ağır daşım,
Ana, mənim günahım nə.
Sevinc Arzulu
Kayıt Tarihi : 28.6.2018 06:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!