Günahım Şiiri - Halis Geneligil 2

Diktiğim bağlar yenen bostan benim
Biçtiğim nane kokan reyhan gibi
Gül şerbet bade sunan eller benim
Günahım sırta konar dağlar gibi.

Her gün peşimde olur zorlar beni
Köşe bucakta bulur darlar beni
Yüreğim yakıp durur harlar beni
Günahım sırta siner yağlar gibi.

Hakk’tan değilsem olmaz sabah bana
Güneşim açmaz günler mübah bana
Kararır gider kalbim eyvah bana
Günahım sırtta çınar çağlar gibi.

Uzaktan gördüm balaca bir geyik
Vurdum sürmeli alaca bir geyik
Bir cana kıydım Karaca bir geyik
Günahım sırttan kanar ağlar gibi.

Çoklarmış nice kucaklar dolusu
Saklanmış köşe bucaklar dolusu
Tutuşacaklar ocaklar dolusu
Günahım sırtta yanardağlar gibi.

Yürekten çıkar süzülür özlerim
Dile düşünce bozulur sözlerim
Şer söyler soldan yazılır cüzlerim
Günahım sırtta pınar çağlar gibi.
Kandıkça gönül kanıp gidiyorsan
Har ateşinde yanıp bitiyorsan
Nefis eline düşüp yitiyorsan
Günahım sırtta yanar dağlar gibi.

Aşığım ben yaprak döken her güze
Kara geceyi yaran bir gündüze
Uçurumlardan gör dönerken düze
Günahım sırttan iner tığlar gibi.