Günahım Şiiri - Necat Önder

Sana kem nazarlarla bakana acıyamam
Seni inciten dili kökünden koparırım
Merhamet gösteremem isterse oldum babam
Zira sensiz her şeyin özü ve şekli yarım

Seni üzen bensem de Tanrım komasın bana
Tarumar olsun evim ve yıkılsın ocağım
Her parçamı doğrayıp atsınlar bir yabana
Ve artık yılanları sarsın benim kucağım

Kıyılır mı sana be, sana hiç kıyılır mı?
Bu nasıl bir dünya ki her şey çirkine mahkûm
Dünyanın bir tek gülü dalında kırılır mı?
Nasıl bağışlanır ki sana yapılan zulüm

Nazenin bir gül nasıl dalında örselenir
Nazenin bir gül nasıl parçalanıp atılır
Bence buna gaddarlık ve canavarlık denir
Ve bence üç kuruşa onun ruhu satılır

Lütfen üzülme canım üzülmemeye çalış
Zira dünya güzellik denen şeyden hazzetmez
Ve artık ruhsuzlara ciğersizlere alış
Ve zira kötülük ki kıyamete dek bitmez

Gülmelisin ve senin yanağın gül açmalı
Sana yakışmaz keder, sana uymaz asık yüz
Dertler korkmalı senden tilki gibi kaçmalı
Ve dananın altında aranmamalı öküz

Kusurumu bağışla affet beni sevgili
Kederim söyletiyor hırsım küfür ediyor
Nasıl olsun ki bundan nazik kalbimin dili
Taş değil gül atsalar bak gücüme gidiyor

Değimli ki sebebi benim bütün bunların
Kafamı taştan taşa vurarak kırmalıyım
Yatakta cesedimi bulmalılarda yarın
Ki ben mezarlıkların en günahkâr malıyım