Günaha Hüsran Gelir Şiiri - Nebi Ünler

GÜNAHA HÜSRAN GELİR

Bazen görünmez duvar, ayırır iki suyu,
Bazen iki damladan, bir bebeğe can gelir…
Kâinat da sınırlı, meçhuller dolu kuyu
İki kardeş didişir, ölümüne kan gelir.

Bir karga’nın ilk dersi; toprak örter her kiri,
Yaradan buyruğudur, ecel tadar her diri
Zülkarneyn’in gördüğü, doğu bir, batı biri
Nuh Tufan’dan kurtulur, bütün putlar yan gelir.

İnsan bu; yarı melek, takvasıyla pişmeli,
Güzel amelleriyle, imanı gelişmeli
Gönül gözüyle görüp, nefsiyle didişmeli
Gurur, kibir ve lanet, ardından şeytan gelir.

İbrahim Halilullah, ateş de gülü bulmuş
Nemrud, bir tek sinekten, belasın bulan kul muş,
Zidana Yusuf sabrı, Züleyha pişman dul muş,
Salih’in devesine, O kavim kurban gelir.

Lut kavminin helakı, sapkınlara ders olsun,
Altlarındaki toprak, başlarında ters dursun.
En alçakta ki göl de, tüm burunlar ters bulsun
Bazen bela; sel, rüzgâr, bazen sedadan gelir.

Tur-u Sina’da almış, Tevrat’ı Kerimullah
“Ben Rabbimin Kuluyum” demiş İsa Ruhullah
La ilahe İllallah… Muhammed Resulullah
Hazreti Kelâmullah… Namaz, Miraç’dan gelir.

Yürek Yağmur hep oku, Kâinat kitabını
Öğren İlmin kapısı, Ali’nin hitabını
Yaradan’dan ötürü, sev kul’un bitabını
Mizan da sevaba nur, günaha hüsran gelir.

Adanasız, 05.09.15 – 04.07 Y.Yağmur