Günaha Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Azap olmuş hayatın, dört bir yanı,
Cehennemde dönsem hangi cenaha?
Vücudun, kemiği, iliği, kanı,
Bulanmıştır ayrı ayrı günaha.

Mevsim bahar, gül çiçekler açıktı,
Hoş duygular, sere serpe saçıktı.
Çılgın ruhlar, bu haliyle küçüktü,
Şaşkınlıktan yönüm döndüm günaha.

Güçlü iken hal hatırdan bana ne?
Her bir farz''a bulduk türlü bahane.
O günlerde dünya güzel, şahane,
Cahillikten, akıl kandı günaha.

Her ne ise; ömür şimdi azaldı,
Bazı şeyler, biraz biraz düzeldi.
Bazısı da zaten şahsa özeldi,
Kalan kaldı, batmış halde günaha.

Durmuşoğlum bu sözlerin nedamet,
Tevbelen de şu ruhunu adam et.
Yüce Tanrı etsin sana merhamet,
Arınınca tekrar dönme günaha.