Günah var mı hiç bende Şiiri - Fikret Dü ...

Sıcaklığını,
Hayal ettim dudaklarının dudaklarımda,
Adın kalacak, korkarım,
Sararan, defter yapraklarında,
Alışmamalısın diyorsun,
Dikenli teller var, diyorsun aramızda.
Ne diyeyim böyle bahta güzelim,
Yüzün bile göstermeyen,
Bir selamı bile esirgeyen sevgilim sen olunca!
İnan ki,
Adın yazdım gittim,
Çoktan gönül defterime, hüzünle.
Daha şimdiden,
Yaktın beni güzelim,
Kavurdun gittin inan,
Özleminle.
Bir yara da sen açtın,
Şu biçare gönlümde.
Şimdi de bana diyorsun ki,
Sadece hayal et beni,
Yer ver bana şiirlerinde.
Ne diyeyim böyle bahta güzelim,
Bir sır gibi, gizlenerek,
Bir selamın bile benden esirgeyince.
Haydi durma, şimdi söylesene.
Benim nedir günahım,
Nedir güzelim,
Günah var mı hiç bende,
Ne duruyorsun,
Söylesene.
Kendi halimde yaşar giderken,
Öylesine,
İnan ki bir kor,
Bir kor oldun yüreğimde,
Alevler içinde bıraktın,
Kül ettin gittin,
Yaktın gittin her yanımı,
Neredeyse.
Şimdi de diyorsun ki,
Unut beni,
Var git oyalan şiirlerinle.
Yapma, etme be güzelim,
Yalvartma beni.
Ne olur.
Zaten yalvarmalar,
Her nedense,
Hep biz erkeklerin kaderi!
Yapma ne olur bir tanem,
Dizelerimi de ağlatırsın korkarım,
Sen bu gidişle.
Hüngür hüngür ağlatırsın,
Hem de
Yüreğim yufkadır benim,
Seninki gibi değil,
Taştan değil be güzelim.
Hem söyleyeyim,
Hüzün kokar benim kalemim.
Dediklerime inan,
Şunu bil ki bir tanem,
Dizelerim masum,
Dizelerim benim, şeffaf.
İnan ki onların hiç bir suçu yok.
Geride kalan hepsi boş laf!
Bütün suç,
Yüzünü göstermeyip de,
Bir selamını bile esirgeyen,
Bunca cevr-i cefayı,
Bu cana reva gören,
İnsaf eylemeyip de,
Türlü elemlere garkeden,
Ah be dostlarım,
Daha ne kaldı ki söylenemeyen!
Bir sır gibi köşe bucak,
Kendini gizleyen
O bi-vefa, o insafsız,
O acımasız ciğerparede!

Fikret Dündar
Kayıt Tarihi : 30.7.2006 02:10:00