Yalnızlık kol gezerdi hayatımda,
Her köşede kurulmuştu hain bir pusu;
Bir zehirli su gibiydi
Sensizliğe mahkûm olan
Bütün gecelerin uykusu.
Sensizlik almıştı bütün tatları,
Bir bilinmez mezarlara gömmüştü;
Esareti yaşardı sensiz rüyalar,
Bazen yırtardı kefenini hayaller,
Bazen yedi kat derinlere gömülürdü.
Şaşkınlık ruhumda cirit atardı,
Hangi gerçeğe inanacağım, bilemezdim;
Dudaklarım beynime inat giderdi,
Bilinmez adını haykırırdı durmadan
Ben seni sevmek isterdim, sevemezdim.
Bir gün ayaklarım sana kavuştu
Ellerim ellerinle ısındı
Gözlerin yıldızların bahçesiydi
Günlerden Cuma
Aylardan kasımdı.
Mevsimler şaşırmıştı,
Baharı sevdiğim kadar seni sevmiştim
Bir aldanış mahkûm etmişti kalbimi,
Kahır çiçeklerinin arasında
Meğer en büyük günahı işlemişim,
Sadece seni,
Seni sevmişim…
Kayıt Tarihi : 11.6.2008 15:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!