Bir fırtına kopuyor, sanki içimde.
Bil sebebi sensin ya, diyemiyorum.
Söz geçmiyor sevgilim, bandeki bana.
Bak herşeyi atıp da, gülemiyorum.
Gizli günah gibi hep, yüreğimdesin.
Tövbeler etsem bile, silemiyorum.
Çoktandır yara gibi, yüreğimdesin.
Acıları atıp da, gelemiyorum.
Tanrımdan hep ama hep, seni dilerim.
Giremezsem kalbine, nasıl gülerim.
Seni öyle bırakıp, nere giderim.
Nasıl gelsem yanına, bilemiyorum.
(Haziran 1997)
Muammer ÖzKayıt Tarihi : 13.8.2005 15:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!