Yağan kar gibi beyazken günahlar,
Sana ve bana göre değişiyordu anlamı.
Sen siyah bakarken, ben sadece bakabiliyordum …
Rengini anlamlandıramadığım kar taneleri,
Sadece aklımın uçlarında ışıktı.
Elimde günah keseleri,
Harcanmaya aday gibiydiler iyiliğe.
Aslında duru olmalıydık siyaha ve beyaza…
Aklanmaya harcamak eldeki her şeyi,
Silkelenmekti hayatın tüm astığı siyahlardan…
Uzun bir süre de değildi üzerime atılan iftiralarla yaşamak,
Ama ciddiydi aklanıncaya kadar üzerime yapışan iddialarla kaynaşmak.
Tek bağlayan aydınlığa, içimdeki temizlik yaradanla aramda,
Başka kötü bakışlar olsa da alnımda,
Çaresi fark ettiğim günah bakireliği içimde yaşlanan …
Kayıt Tarihi : 9.5.2009 00:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gürbüz Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/05/09/gunah-bakiresi.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!