Gunah Şiiri - Gassan Satar

karisik bugunlerde ruhumdaki firtinalar
aci da devamli konugum
issiz kalmisligim bir yana
bir de gecmisimdeki
o hic bilemedigim gunahlarim
seni kirmisligimin tohumlariydi
kanser hucresi gibi saran
sevince dair ne varsa avuclarimda

ne zaman zora dussem
seni ne kadar sevdigimi ogreniyorum

hayatim karmasik dedim ya
ustune ustluk
ilk kezdir mutsuzum
acinin destani midir bu
yoksa askin efsanesi mi

benden yiten her parcada
sana dair yeni bir kesifle buyuyorum

daha once hissedip goremedigim
ne kadar guzelligin varsa
isyaninin haykirisinda gorunur oluyor
intihari her dusundugumde
sirf seni sevebilmek icin
yasama ne kadar cok sarildigimi anliyorum

gunesi olmayanin
beyhudedir isigi aramasi
sen olmayinca
arayacagim bir sey de yok

guclu degilim o kadar
bakma dimdik ayakta durusuma
sana duydugum askin yuzu suyu hurmetinedir
bunca direnisci olusum

ve kutsal kitapta dile gelmis tanri
` basiniza gelen musibetlere uzulmeyin`
` bilmezsiniz ki sizin icin hayir vardir`
her acida sen varsin
seni yeniden kesfedislerim var
acinin en guzel odulu gibi

hayat comert degil belki bugunlerde bana
ustune ustluk belki de cok acimasiz
tipki benim sana oldugum gibi
cok severken yakan
cok sarmalarken acitan

geceyi sevmeyen isigin
gunduzle sevismesi kof bir dogumdur
seninle bereketli bir ask icin
aciyi sevmeyi ogreniyorum iste

oyle romantik bir ask itirafi degil bu
cok daha guclu bir haykiris
olume direnen ellerin yasama sarilmasi gibi
imkansizligi yenen umudun yesermesi gibi

gecmisi degistirmeye gucum
pismanligimin yukunu tasimaya da zamanim yok
umudum senin varligina emanet
seni sevmekten baska umarim yok

hayat senin sevginde siniyor beni
gunahlarim tutkunda degerleniyor