Kırık kalpler ülkesinde yaşayan
Kocamış bir adam vardı.
Her gece kadehine hasretini koyar,
Yaşayamadığı sevgisini anardı.
Ona göre; bitmemiş bir aşkın,
Ömrü sonsuza kadardı.
Yaşanılanlar geride kaldı ise
Yaşanacaklar, “hep bu sabah” tı.
Gecelerin sonunda görebildiği,
Sadece tanyerinin kırmızısı oldu.
Gün ışığını beklerken,
“Kırmızı”da bir adam, mutlu öldü.
Kayıt Tarihi : 16.5.2006 20:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Erdağ Abakay](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/05/16/gun-yuzu-gormeyen-adam.jpg)
Ömrü sonsuza kadardır
ki öyle
sizin şiirlerinizde yenilginin itirafı var
gerçeği itiraf edebilmek herkesin harcı değildir.
TÜM YORUMLAR (1)