Ne çiçek açtık ne meyveye durduk
Öylece çürüyüp kaldık kendi başköşelerimizde
Suretini bekleyen çerçeveler gibi astık ruhumuzu boş duvarlara
Kadehler doluydu bir vakitler
Şimdiyse feri sönmüş gözlerimizin kıyısına vuran yalnızca boş şişeler
İçimize attıklarımız da
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Devamını Oku
Alıp başımı gitmeyi yollar boyunca
Seyretmek bir bozkır akşamını camından bir otobüsün
Masal şehirlerini geçerken hızla
Çok sevdim bir zamanlar, seviyorum yine de
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta