Gün yüzlüm 'dün Şiiri - İrem Aslan

Gün yüzlüm 'dün
Hani kuşlar eline ayağına dolanırken
Gitmek için, onların yerine sen çırpınmıştın,
Hani şehir bile isyan edip,gök ağlıyordu ya,
Yine de gitmiştin..

Hatırladın mı ?

Hasret kokmak istiyordun ya ,
Sevdiklerini,en çok seven beni ,
Bırakıp gitmiştin..

Şimdi soruyorum sana
İlk gidiş bir tercih,
son dönüş,gerçek bir terkedişti
Yani sen aslında
Döndüğünde aynı senle gelmedin ya,
Bizden aslında gittiğinde değil ,
Senle, benle ,yani bizle gelmediğinde
Bitmiştin ,bitmiştik öyle değil mi?

Hiç utanmıyor musun ?
Ayıp olmadımı o kuşlara,
Ayağına kapanmışlardı ,hani minnetin?
Yazık olmadımı bu şehre?
Neden sana çatık kaşları ?
Yüzüne gülen memleketimin ?

Sonra
Ne oldu
O Otogarda genç kızın hayallerine
Kim tecavüz etti defalarca, kalbinin her zerresine ?
Sus!..

Sonsuza kadar sus ve özür dile kendinden..
Aç elini ve sabahlara dek af dile Rabbi'nden ,
Vicdanını rahatlatmak için bi yalan bul ve inan.
Ilk yanlışımsın, ilk aldanışım tüm hayatıma maal olan !!

Affedilmeyensin edilmeyeceksin bunu bil
Mutlu olma ben yandım, sende yan !.