Gün yükü...!
Gecenin ayazından sıyrıldı güne
Şafağın göğsünden doğarken yine
Ağlayan yürekten gülen bir yüze
Ufuğa doğru koşar gün yükü
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
