Gün Yorgunluğu Şiiri - Hasan Okursoy

GÜN YORGUNLUĞU

Gün yorgunluğu
Isındığım ocak başları
Unutsam da o çocukluğu
Hala ışır közde kalanları

Akşam telaşında
Arama kayıplarını
Kim bulur kalanlarını?
Dağıtsa da karanlığını

Ne kadar taşısan da
O yorgunluğunu
Buruşturup atsan da
Kimse getiremedi dünü

Masanı donat
Biter bu ömür dediğin
Bırak parlasın harın
Sanma ki anılır adın

Ne kaldı geride?
O pasımızdan
O yangınımızdan
O umudumuzdan

İnsan kendine eder
Ne söylese ne yapsa
Akşamına gider
Böyledir kader

Bir gün daha gitti
Bu ömrümüzden
O yıkıklarımızdan
O yalnızlığımızdan

Hasan OKURSOY