Gün yorgun Şiiri - Halil Engel

Vakit akşam, gün yorgun,
Dinlenmek için sabahlara,
Bir zaman sonra veda edecek yaşadıklarına
Tutunmak istiyor umutla umut dallarına.
Vakit akşam erken mi geldi ne?
Daha bitmemişti yapacakları,
Şunun şurasında ne yaşamıştı?
Yaşadıklarında bir gün değil,
Bir ömür saklı.
Vakit akşam daha olmadı gece,
Yetiştirmeli Yapamadıklarını acelece.
Bir ömürde yapamadıklarını,
Bir yolunu bulup yetiştirmeli geceye.
Vakit akşam nereden başlamalı?
Ne çabuk geçti zaman?
Daha yeni uyanmıştı.
Sanki sabah sanıyordu geçen zamanı,
Bitirmişti oysa koskoca hayatını.
Vakit akşam gün yorgun,
Tıpkı yüreği gibi.
Yoktu duygusu onun.
Bir zaman geçen hayatının,
Son zamanlarıydıyaşadıklarının.
Çocukluğum, dedi yutkundu,
Siyah beyaz resimlere bakarak,
Ya gençliğim nerdesin?
Vakit akşam gün yorgun.