Saçları çeken gece ayazında namaz
Fırtına tutmuş avuçlarda dirilişe kucak
Şu dünyanın lekesi çıkmaz gömleğini
Birde hep geceye yakıştırılmış derdini
Mağaralarda tutuşan Nur aydınlatacak
Asfaltı çekilen şehirler, kuruyan nehirler
Felç edilmiş bahar, su, toprak ve azizler
Kuru ağaçları ateşle tanıştırma vaktidir
Mushafa mızrak arasın karanlık gölgeler
İlk tokatı atacak ulu bir meleğin elleridir
Ürpererek uçarken akıl, kafeste sorgular
Doğudan Batı’dan yarasalar ve kılıçlar
Her gün batımında sorgulanan cinayet
Heykelleri uyuturken nöbette zambaklar
Gömleği ipekten, cinnetinde medeniyet
Kulaklarımız İsrafil’in suruna gün eker
Kısık sesiyle rüzgar toprakları örgütler
Şimdi bacalarda öksüz güvercinler toplanır
Bir inşirah çağrısıdır mimarı aşkın işçileri
Zülfikarın vaktidir karşımızda leş sürüleri...
Necati Atilla Soykan
Kayıt Tarihi : 10.5.2022 16:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Necati Atilla Soykan](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/05/10/gun-yaklasirken.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!