Gün Yağmura Uyandı Şiiri - Sakin Karakaş

Gün; yağmura uyandı.
Yağmur...
Çisil çisil vurdu eşikten.
Yağmurun sesi
Ve cama tıklayan bereketli nağmesi Yeni gün ağarmayı bekliyorken.
Su birikintileri akar;
Kaldırımlar dibinden.
Güneş belli ki; sabırsızca
Toprağı ısıtmak için sıra bekler.
Gecenin gündüze karıştığı anda
Damlalar aheste mi aheste
Toprağa düşerken
Sanki notalarda yine yeni bir beste. 

Köşebaşında bekleyen fabrika kızları
Zamanla yarışan ekmekçi
Cadde başında toplanan yağmur.
Kaldırım kenarında süzülür.
Ve önceki günden ne varsa
Toz, toprak, kuru yaprak
Hepsini alıp götürür.

Sabaha uyanan sokak köpekleri
Çöpçüyü bekler.
Çöpçü alır çöpünü
Ve köpekleri de nasipler.
Yağmur şaklar ve şaklar.
Akan sular köpürdükçe köpürür.
Yağmurlu bir ilk yaz sabahı
Bereketle başlar.