Gün Vurgunu...
Can/canan ötesi sıcaklığı ten dokunuşlarında sevda büyüsünün
Ellerin asûmân_a uzanışı dayanabilme duasıdır yanık yüreğin
Mâteminin karası zifirî/zindan sarmalarken bi_çare gönülü
Gözlerdeki ışık demetinden göklere uzanıyorken hasretler
Öylesi bir muamma sarmalı karma/karmaşık iç duygular
Resimlerdir sîneye sarıp/sarmalanıp da koklananlar
Kelimelerin kifâyetsiz kalacağı asla bilinemezdi ki
Erguvanların bile acı mor kokacağı gibi bebeğim
Mâtemlerin en bitmezi içimde şimdi senin için
Gün vurgunu sürmekte derininde yüreğimin
Üryân hasretler özlemlerin belirsizliğine
Ruhdaki bu bilinmez karadelik boşluk
Sarılmışım efkârın en koyu mavisine
Uçsuz/bucaksız şimdi bu yolculuk...
.............................Ölüm; tende dokunuşun sonudur, ruhta ise, sevginin sonsuzluğa erişi.......................
Gönül Ersin
**Kiraz çiçeği**
Kayıt Tarihi : 10.5.2008 01:37:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirin Hikayesi Gönül Ersin **Kiraz çiçeği** 1986 Yılının anneler günüde doğup,en güzel çağında sonbahar hüznüyle eylülde yüreğime gömdüğüm küçük oğlum Cem Görkem'im anısına adanmıştır...
Sabırlar diliyorum.Nur içinde yatsın evladınız...
Sevgiler...
TÜM YORUMLAR (11)