Gün ve hüzün Şiiri - Özcan Murat

Gün batarken hüzün dolar gönlüme
Depreşir dertlerim her akşamüstü
Gurbetten Sıla’ya yollar çok uzun
Temmuz’da yağıyor kar akşamüstü

Hiç yüzüm gülmedi gurbette iken
Neşeyi bilir mi, hasretlik çeken
Yastığım taş oldu, döşeğim diken
Huzursuz her gece, her akşamüstü

Sıla’dan gel diyen bir mektup aldım
Okurken ağladım, maziye daldım
Kesildi dermanım, oturdum kaldım
Bağrımı dağlarım, her akşamüstü

Korkarım gurbette ömür geçecek
Gözümde yaşlarım bir gün bitecek
Sonunda bu güneş bensiz batacak
Derdime ağlarım her akşamüstü.