Gün Ve Gece Şiiri - Eren Diyar

ay güneşin karnından yükseldi
göğün en karanlığında
yıldızlara gülerek
doğurgan dişi gibiydi gökyüzü
meteorları emziren
gün kendini geceden kıskanırken
gecemiydi hüzünbaz olan
yoksa günmüydü yalan
dünya
güneşin sisteminin
sistemsiz olan tek yıldızı
üstünde kendi başına yürür kervanlar
her alem kendi aleminde kalır
umursamazdır zaman
akar,akar,akar,
iki kavgada döner debran
biri puşt diğeri külhan
ihanetse
ortada kalmış bir yılan
dil
günahsız bir kurban olur
celladın ipinde
apansız katle uğrar
yarınsız kalır şilan
iki nehir ortasında sükut bulmaz medya
fırat dic leye ağlar dicle fırat a
an olur
dersim de ölür seyyit rıza
irkilir amed
koynunda dara düşen şeyh sait e
zap suyu türkü söylerken
hakkari zılgıt çeker ape musa ya
gün geceden hain
geceyse sahtekar
kaldırım taşları sökülür binbirkere
uzun caddeler boyunca
tuzlu bir aşkın
en yakıcı yanıdır artık newroz
sokak başı zapt ve zorba
zerdüşt tanrılarının,
gözyaşları akar
van kalesi surlarından aşağı
tamarra unutmuş aşkını
newala kasaba da
devran iki kavgada yürüyor işte
biri puşt diğeri külhan
zaman hep akıyor
ihanetleri örterek
ürperterek yürekleri
güneş
doğduğu yerden yaralanmış
doğduğu yerse karanlık
kitapsızca sevmeleri
anlatırken ahmet arif
akşam erken olmuş mahpushanade
dine dil
dile din uydurma demiş
said i nursi
gün geceden hain
geceyse sahtekar
sevdanın en adamcasını yaşamış
bağlar ın varoşları
fakirce
ve yüreklice düşlerin kentinde
kul unuttuğunu düşündükçe
tanrı unutmuş
ağrının sisli bakışlarındaki
nuh un demir attığı dillerini
gün geceden hain
geceyse sahtekar
sıra gecelerinde
halaya durmuş urfa
davulda gümbür gümbür gözyaşı
ve batmanda ağıt yakarken
dengbej abdo
sökülür dilinden
yanık mısraları
kan kine
kin pasa bulanır
kirlenmiş
en pembesinde hayalleri
medya nın hazin çocuklarının
ayaklar çıplak basarken
asvaltın sıcağına
taşmıdır fırlatılan suç
yoksa düşman mıdır içeri alınan çocuk
gün geceden hain
geceyse sahtekar