Gün, gecenin kollarından sıyrıldığında,
Kızıl saçları savruldu ufukta,
Yeryüzünü aydınlattı büyük bir hızla.
Gecenin, yüreğinde yaktığı ateşti,
Önce ılık ılık başlayıp ta,
Dalga dalga yayılan semada.
Artık demir almak günü gelmişse zamandan,
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
Devamını Oku
Meçhule giden bir gemi kalkar bu limandan.
Hiç yolcusu yokmuş gibi sessizce alır yol;
Sallanmaz o kalkışta ne mendil ne de bir kol.
