dağ doruklarından/
mahremine doğru akıyor;
kızıl fistanıyla güneş
etek uçlarına yapışmış
aydınlığını alarak.
çırılçıplak teniyle
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Yüreğine ve kalemine sağlık...
İnsanlığın doğuşu ile batışını buldum bu mısralarda... İnsanda çıplak gelip çıplak gider... Bu değişmez bir döngü olup, dünyaya Hz. Adem'den gelen her canlı çıplak gelmiştir. Malum olduğu üzre de, bir kaç metre bez ile gitmekte.. Bazılarına o bile nasip olmuyor ya...
Tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta