dağ doruklarından/
mahremine doğru akıyor;
kızıl fistanıyla güneş
etek uçlarına yapışmış
aydınlığını alarak.
çırılçıplak teniyle
Çocukluk, o derin ırmak çağrısı
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Devamını Oku
O masal dağında ünleyen gazal
Güz ve hasret yüklü akşam bulutu
Güz ve güneş yüklü saman kağnısı
Babamdan duyduğum o mahzun gazel
Ahengiyle dalgalandığım harman
Yüreğine ve kalemine sağlık...
İnsanlığın doğuşu ile batışını buldum bu mısralarda... İnsanda çıplak gelip çıplak gider... Bu değişmez bir döngü olup, dünyaya Hz. Adem'den gelen her canlı çıplak gelmiştir. Malum olduğu üzre de, bir kaç metre bez ile gitmekte.. Bazılarına o bile nasip olmuyor ya...
Tebrikler...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta