Gün Varmadan Gece'ye.

Dönüyorum yine,
Dünya’ya.
Erimeye, tutkuyla.
Yansın diye kanım,
Sevdayla.

Kanatlar takıyorum,
Yepyeni,
Parıl parıl,
Duygu uçurtmalarıma.
Yine tanımaya,
Yine bilmeye,
Doymaya yine,
Dönmeye belki,
Gelecek acılara.

Tutkum olsun diye,
Kanatlanmış bir yürek.

Gözlerimi açmaya yine,
Acıtan soğuk sabahına,
Pazar günlerinin.

Gün öğleye eriştiğinde,
Heyecanını düşünmeye
Sevginin.

Akşama eriştiğinde gün,
Minnetle doldurmaya,
Yüreğimi.

Geceye vardığında gün,
Yüreğe gömülü sevgiliye,
Koymadan başımı yastığıma,
İçimdeki şarkıyı, yollamaya.

ÖZDENER GÜLERYÜZ