Gün Üzgün Şiiri - Niyazi Sakar

Güneş doğdu yine gönülsüz doğudan
Usandı sanki aynı monoton hareketti bıktıran
Bazan açık bazan kara olan gitmez buluttan
Akşamı edeceğiz dedi yine ufaktan ufaktan..

Güneş bir doğardı binleri batırırdı
Nice çiçekler açar nice canlar solardı
Açsa çiçekler solsada canlar mazisi hep kokardı
Öyle veya böyle herdaim güneş doğudan doğardı

Nice yağmurlar nice karlar kışlar geldi geçti
Hiçbir mevsim güneşi söndüremedi pes ettiremedi
O eziyetlerini bile bile karanlığa gömülecek günler
Güneşin söndürdüğü günleri hep özlerdi...