Gün Uykusu Şiiri - Alkan Öztaş

Bir uykulu sabaha şükretmekle başlar herşey
Gözlerimi açtığında teninin rengine bürünür gözlerim
Dudak kenarımda kalan rujunla bıyık altı gülmelerim
Saçını okşayan parmak izlerimin yılları göz önüne serişi
Çok yeni bir sevda değil anlayacağın bu eksik eskilerden
Ne çamlıca’yı ne de çamlıcanın orta bir yerini bilmem ama
Tenine uzanmak gibi bir his olsa gerek bir gece yarısı
Saçlarında kalan rüzgârlardan herhalde tenime esen bu serinlik
Tanıdık gelen gitmeler geri dönüşlerin eski kapılarıdır
Bir karanlık geceye şükür etmekle başlar her şey
Ne güzel şeydir karanlık gece ve ne kadar çok kusur kapatır
Yüzde makyaj , kalpte öfke, tende yanık , saçta beyazlık
Ben sana gece olsam mesela bende kalsa yine görünmese
Tüm o kusurlarına cennet gözü düşse gözümden görseler
Her şey gündüzü sana sunana şükretmek ile başladı
Ve her şey kalbime o gün güzel gelmeye başladı...

Alkan ÖZTAŞ