Karanlık çöküyor üzerimize sevdiğim
Gün tükenmek üzere
Son ışık huzmeleri dolarken penceremden içeri
Adını telaffuz ediyor dilim
“neredesin şimdi”
Bir viran misali bırakıyorsun beni benle bir başıma
Kaç geceler bedenimde hüküm sürdün oysa sen
Ben senlerimin hepsini ışıklı odalara bağladım
Sen gelmedikçe karanlıkta kaldılar
Sokak lambalarına mahkum oluyor bebeğim aşkımız
Gün yüzüne hasret kaldı umutlarımız
Gel geleceksen
Gün tükenmek üzere
Kayıt Tarihi : 15.7.2005 11:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)