Akşam döndü sabaha,
Karanlık yenildi aydınlığa,
Ay ve yıldız çekildi kuytuya,
Belki de attılar kendilerini bir siyah kıyıya,
Kuşlarda bir sevinçki gelen sabaha,
Çiftçi koşturur tarlasını sabana,
Çocuk cıvıltıları okul yolunda,
Kadınlar pencere kenarlarında,
İş telaşı başladı insanlarda
Ve tezgahlar hizaya durdu kaldırımlarda.
Bir sabah acelesi var arabalarda,
Duraklar mahşer yeri olmuş tıkabasa,
Patronlar, işçiler ekmek kavgasına koşmakta,
İnsanlardan bir seli kırbaçlıyor güneş ışıkları,
Kornalarla yarışıyor gemi dumanları,
Ne buyururdu aceba
Cahit Sıtkı üstat bu manzaraya?
Kayıt Tarihi : 14.3.2024 06:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Cahit Sıtkı Tarancıya
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!