Kandırmak zor sanat, lâkin sonu var,
İnsan ki akıllı, sonunda anlar.
Her taş gediğine uygun oturmaz,
Gün sorguya çıkar; geçer zamanlar.
Saman üstü saman, bekler zamanı,
Çiftçi eker, emek toplar harmanı.
Kâinat tanrısı Allah, O Hakk'tır,
Sonunda verecek âdil fermânı.
Övün, gerin, salın, uçaklarla koş,
Hep birincil görün, bu duyguyla coş.
Tarih tekerrürü başlayıp gün, gün
Ya dostlar kusarsa; kim kalacak hoş?
Menfaat çatışır, hasetlik başlar,
Birbirine düşman olur kardeşler.
Eskimiş sayfalar açılır bir bir,
Ayağa düşerler çok saygın başlar.
İdealler asla hırsa dönmesin,
Rahman'ın ışığı kalpte sönmesin.
Kibrin karanlığı kaplayıp rûhu,
Gözümüze kara perde inmesin...
19.07.2017
Fatih-İST.
Kayıt Tarihi : 21.7.2017 11:40:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Alabilene ışık...E.Ö.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!